,, დედაო ნაზო, სიყვარულის უფრთო ფერია ”
არ ვიცი, რამდენად შესაფერისია ეს სიტყვები აქ დასაწერად, მაგრამ ახლა რისი თქმაც მინდა, ყველგან და ყოველთვის ერთნაირად მინდა ვთქვა: როცა მეკითხებიან რა მიყვარს, ყოველთვის ამ სიტყვების გაჟღერება მინდა: ის თვალები მიყვარს, ღამეს რომ ათენებს მზრუნველი ხელებით, რომ საბანს უსწორებს და სმენადქცეული ყურს უგდებს შვილის გულისხმას, სუნთქვას გულით რომ ისმენს, ნაზად რომ ეხება შუბლზე და მძინარეს […]
ეძღვნებათ მანდილოსნებს
/ფარმაციის პროგრამის 300-23 ჯგუფის სტუდენტი; გიორგი ფორჩხიძე/ ქალი უპირველეს ყოვლისა არის სიცოცხლის საწყისი, ყველა ქალბატონი პოტენციური დედა არის, არსება, რომელსაც ემბრიონის განვითარების პირველი ეტაპიდანვე უვითარდება შვილისადმი უპირობო და უანგარო სიყვარულის შეგრძნება. განსაკუთრებულია ქართველი დედების თავგანწირული სიყვარული შვილებისადმი და ამის არაერთი მაგალითი მოგვეპოვება ჩვენი ქვეყნის წარსულიდან. გარდა დედაშვილობისა, მანდილოსანს ყოველთვის მნიშვნელოვანი როლი ეკისრებოდა არაერთ საქმეში ქვეყნისა […]
დ ე დ ა
/ფარმაციის 300-23 ჯგუფის სტუდენტი: მარიამ ღოღობერიძე/ დაფიქრებულხართ, დღეში რამდენჯერ ვუხმობთ დედას სხვადასხვა, ზოგჯერ კი სულელური მიზეზის გამო? „დე, რაღაც მომიტანე”, „დე, შემცივდა”, „დე, მომწყურდა”, „დე, საჭმელი მინდა”, „დე, ჩემ ნივთებს ვერ ვპოულობ”. და დაკვირვებიხართ მის ქცევას ყოველჯერზე? რაც არ უნდა იყოს, რა მიზეზის გამოც არ უნდა ეძახდე, მაინც იმწამსვე შენთან მოდის. ყველაზე ხმამაღლა იცით […]
კეთილი რჩევა
/ საექთნო საქმის 200-24 ; I ჯგუფის სტუდენტის: ლიკა რუხვაძის ლექსი/ რა საჭიროა ყველას მოსწონდე? ყალბი ღიმილი რაში გარგია? ზოგი მტერია, ზოგიც მოკეთე, დრო დაგანახებს ვის რა სწადია. ცრუს აპატიო უნდა როდემდე, როცა იცი რომ ისევ გაგწირავს. გულის კარები ზოგჯერ მიკეტე, ფარისევლისგან სხვა ვერ დაგიცავს.
„შორიდან დაბრუნებული ოცნებები”
ქეთევან რობაქიძის პირადი გამოცდილება საზღვარგარეთ მუშაობისა და საქართველოში დაბრუნების შესახებ. კოლეჯ კავკასიონში სწავლის გამოცდილება და პროფესიული განვითარების გზა.
ცხოვრების ოქროს ჰარმონია
რა არის ჩვენი ცხოვრება? ერთი წამითაც რომ დაფიქრდეს ადამიანი, ალბათ ძალიან ღრმა, უსასრულო მორევში აღმოჩნდება. ილუზიებით მოცული სამყარო ტრიალებს ჩვენს ირგვლივ, ბევრი ამოუცნობი ელემენტით. ოთახში შემოჭრილი მზის სხივი „მეიმედება”, ავდგები და გავყვები ხოლმე უსასრულობაში, რადგანაც ეს სხივები „მეთანაგრძნობება”, მისი სითბო კი ორგანიზმის ადამიანურ ყოველ უჯრედს წვდება და თავისი პარადოქსული შეგრძნებებით სასიამოვნო ეიფორია შეაქვს ხასიათში. ამ […]
თანასწორობა განათლებაში: შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე მოსწავლეებისა და სტუდენტების მხარდაჭერის მნიშვნელობა შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე მოსწავლეებისა და სტუდენტების მხარდაჭერის მნიშვნელობა
შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე სტუდენტები და მოსწავლეები ჩვენი საზოგადოების ერთ-ერთი ყველაზე მგრძნობიარე ჯგუფია. ისინი ხშირად აწყდებიან სირთულეებს არა მხოლოდ განათლების სფეროში, არამედ ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც. მიუხედავად ამისა, სწორი მიდგომითა და მხარდაჭერით, მათ შეუძლიათ მიაღწიონ წარმატებას, გახდნენ საზოგადოების სრულფასოვანი წევრები და საკუთარი ნიჭი თუ უნარები ბოლომდე გამოავლინონ. განათლება ხომ ნებისმიერი ადამიანის განვითარების საფუძველია, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებისთვის კი […]
ჩემი ცხოვრების გზაზე
ადამიანი სადაც დაიბადება, იქ უნდა გაიზარდოს და დარჩეს ცხოვრების ბოლომდე, თუმცა უნდა ნახოს მსოფლიო, დაათვალიეროს, გაეცნოს სხვა ხალხების მიღწევებს, მაგრამ შემდეგ კვლავ მის კერას უნდა დაუბრუნდეს – ეს ჩემი შეხედულებაა და ყოველთვის დიდი სურვილიც იყო მუდამ. მაგრამ სამწუხაროდ, ყოველთვის ჩვენი ნების მიხედვით როდი მიედინება ცხოვრების მდინარე. მე ვარ მანანა ქუხილავა, დავიბადე 1975 წელს საქართველოში, აფხაზეთის […]
სამადლობელი წერილი კოლეჯი კავკასიონის ადმინისტრაციას და პროფესიულ მასწავლებლებს
მოგესალმებით მე ვარ გიორგი ფორჩხიძე, კოლეჯი კავკასიონის ფარმაციის უმაღლესი პროფესიული პროგრამის მეორე კურსის სტუდენტი, პროფესიით ვარ ბიოლოგი და რადგანაც ბიოლოგი არის მედიცინის ფუნდამენტი, გადავწყვიტე მესწავლა საზოგადოებრივი ჯანდაცვის მეტად მნიშვნელოვან მიმართულებაზე ფარმაციაზე, 2023 წელს ჩავირიცხე კოლეჯში და სწავლის დაწყებისთანავე მივხვდი რომ სწორი არჩევანი გავაკეთე. კოლეჯში დამხვდა მაღალკვალიფიციური პედაგოგები რომლებიც წლების განმავლობაში ემსახურებიან თაობათა განვითარებას და აღზრდას […]
რძისფერი პუანტები
ოქტომბერიც ძალიან სწრაფად გავიდა, სითბო სიცივემ ჩაანაცვლა. კარგად მახსოვს ზუსტად ასეთი სუსხიანი ამინდი იყო ერთი წლის წინ ამ დროს. 19 ოქტომბერი ლამაზი, ყვითელი დღე, რომელიც ყვითლად ნამდვილად არ დასრულებულა. ერთი სიტყვით ჩემი და ბუნების აღწერამ თავი რომ არ შეგაწყინოთ მოკლედ მოგიყვებით ჩემს პატარა ამბავს. ჩემი ცხოვრება ბალეტია, მე ცეკვით ვცხოვრიბ, სცენა ჩემი სახლია. ადგილი, […]